ÜZMEYİN

Üzmeyin o birilerini...!
Birileri için gün batarken.
Diðeri için gün doðuyor.
Biri karanlýkta biri aydýnlýkta.
Sen aðzýný havaya açarken.
Çok çok küçükken yýllar önceydi.!
Senin için mutlu olsun diye.
Yarým ekmeðini paylaþanlarý.?
ÜZMEYÝN..!
Onlar o kadar içlidirki susar.
Susar istemesende susar.
Susar ve bazende yazar.!
Ne kalmýþtýrki geriye.
Çünkü hüzün Sýðmaz Ýçine.!
Sumaktan konuþamamaktan.
Dili damaðý kurumuþtur.
Sen haklýydým der günah çýkarýrken.
ÜZMEYÝN...!
Parmak uçlarýna kadar Ýner hüzün.
Susmaktan konuþamamaktan.
Yaþadýðýmýz hayatý soranlardan.
Kendi kendinle kaldýðýnda.!
Kime yazdý diye düþünüp.?
Ne yargýlýyorsun bu satýrlarý yazaný.
Dön bak kendine kendi çevrene.!
Ýnsaný bu hayat üzer mi..?
ÜZER..!
Hatta parmak uçlarýna kadar üzer.!
ÜZMEYÝN......?
202008”Acet”
Sosyal Medyada Paylaşın: