gülmeyi unuttuðumu bilmiyordum ta ki sen gülene kadar
sevmeyi unuttuðumu bilmiyordum ta ki sen gelene kadar
zehirli ve narin bir çiçek olduðunu unutmuþtum yýllarýn ardýndan gül yüzün solana kadar
pes etmek nedir bilmiyordum inadýn canýmdan bezdirip yorana kadar
küstüm diyorsun veda etmeden gidiyorsun ne farkeder artýk ben hayata küsmüþüm bi daha da gelme ben ölene kadar
ha bu gün ha yarýn tükendikten sonra umutlarýn bir kuru can deðilmi dur bir ölünün yeniden öldüðünü gör öyle git
ÇÝLEDE BONKÖR AÞKTA CÝMRÝ SEN GENÇLÝÐÝMÝN KATÝLÝ þimdi ben hiçliðimi öldürsem ne çýkaaaaaaarrrr yýllar önce devrilmiþti zaten sevginle beslenen bu çýnar
cengizh@n
Sosyal Medyada Paylaşın:
cengizh@n Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.