HİÇ GELMEYEN SEVGİLİ

Ben seni seviyorken senden habersiz
her gece yaðmurlar yaðýyordu yürek oyuklarýma
dona çeken ellerim yokluðunun hezeyanlarý altýnda can veriyordu
bedenim soðuk ve kekremsi oluyordu sensiz aldýðým her nefesim
bir acý sað yanýmda bin acý sol yanýmda uyku haram dý göz bebeklerime
güldüðümü gösteren resimler solmuþ
koca kent sus pus olmuþtu

dilim dudaklarýma çarpýp geri dönüyordu suçlu bir mahkum edasý ile
avuç içlerimde ýzdýrap dikenleri ayrýk otlarýna savaþ açmýþ
kulaklarýmda o hiç duyamadýðým sesin
çetrefilli tüm senlerim kelimesizdi tüm þiirlerim

ve sen hiç gelmeyen sevgili

öyle bir zamanda gel ki saçlarýmdan aklarý
dilimden acýlarý ve gözlerimden yaþlarý al
yokluðunda naçar olan bedenim bir ayrýlýkla daha sýnanmasýn
geliþinle yeniden güller açsýn gamzelerim de

öyle bir gel ki

her bastýðýnda çýplak ayakuçlarýn inletsin kaldýrým taþlarýný
utansýn gece mateminden soyunsun yalnýzlýk
koynuma girerken acýlar sýk alnýna ve yeniden ek avuç içlerime aþkýn kardelenlerini
hadi sevdasýnda ürkek yüreðinde mert yarim
dola aþký diline sök yüreðimi akan her damla kaným helal dir sevgine
sensiz bir hayatý yaþatma bana

geleceksen iþte böyle gel

kýrmadan
dökmeden
üzmeden
mertçe
cesurca

seven gitmez sözüne imzaný ata ata gel

kýrýlsýn yokluðun kemikleri
dökülsün sensizliðin diþleri
yaðmur yaðmur gel
yaðmur yaðmur

Sosyal Medyada Paylaşın: