SOLGUN BENİZLER
Haber aldým kara bahtlý ilçeden,
Hüzün çökmüþ sofrasýna garibin…
Su çekilmiþ tarlalardan bahçeden,
Gülmez olmuþ yüzü fakir Habib’in…
Koca inek tümden kesmiþ sütünü,
Kara kota yemiþ sarý tütünü,
Kuþa dönmüþ ekmeklerin bütünü,
Hasta artmýþ baþý dönmüþ tabibin…
Ayþe nine basmýþ altmýþ beþine,
Ýlden ile düþmüþ ekmek peþine,
Çok yalvarmýþ mezardaki eþine,
Al yanýna silsin demiþ kâtibin…
Yedi yýlý aþmýþ Gül’ün niþaný,
Nakýþlamýþ þahmerdaný tavþaný,
Mehmet zorda versen taþýr Keþan’ý,
Düðün olmaz iþsiz ise sahibin…
Cantekin der; lokma bandým zehire,
Yandý baðrým gözüm döndü nehire,
Bir dað gibi çökmüþ yokluk þehire,
Boþ mideye masal sözü hatibin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.