ÖĞRENDİM

Acýlarýma yalan söylemeyi öðrettim

Gözlerime yalan sevgiyle bakmayý.

Yüzüme abuþ maskemi attýrdým

Dudaklarýma berceste bir gülüþ takýndým...

Bazen atarlý bazen tutarlý hafif meþrepli...

Saçlarýmý savurmayý, biraz iþveli az da cilveli olmayý.

Ruhuma küsmeyi öðrettim,

Kedere, eleme yüz çevirmeyi.

Ellerim tut/ ma…! her el/ ini tut/aný.

Düþ/ sün gönlünden giden...

Düþsün gözümün uçurumundan yüreði züðürt bulduklarým.

Öðrendim acý/ ma duygumun herkeste yalan olduðunu.
Sosyal Medyada Paylaşın: