Aşk Şarabı

Sarhoþuyum gözlerindeki
aþk þarabýnýn,
Özgür býrakmýþken hüznümü
kýyýlarýna,
Dolambaçlý yollardan rastlamýþken
zülüflerinle ördüðün aðýna,
Ýliklerime kadar hissediyordum
sol yanýmý ezip geçen hançerinin
yarasýný,
Tükenmekten son nefesini de veriyordu
kan damlatan kalemim,
Mürekkep solumaktan viraneydi
yüreðime kendimi avutup teselli
ediþlerim,
Gecenin yorgun düþüne eþlik
etmiþken gururlarýmýzý,
Sessiz bir çýðlýk kopartan yalnýzlýðýn
kalelerine gülüþlerini esir ettim
yitirdiðim umutlarýma prangalarýný
eskitme diye....
Sosyal Medyada Paylaşın: