DALAMAN ÇAYI
Can verir gönülden daðýmýn karý
Gözümün nurudur akar Dalaman
Ümmü kýza mýdýr bilmem efkârý?
Baharla bendini yýkar Dalaman.
Gidende yüzü þen bahçenin, baðýn
Beti benzi gelir otun, yapraðýn
Billurdan emsalsiz kara topraðýn
Koynuna gerdanlýk takar Dalaman.
Geçerken altýndan güneþten takýn
Ýçtiðim, çimdiðim o günler yakýn
Akseden neþeli göklere bakýn
Çocuklar bir dalýp çýkar Dalaman.
Kurdu kuþu deli divane olur
Ebedî huzuru koynunda bulur
Nice canlar hýrçýn suyunda solur
Maziye özlemle bakar Dalaman.
Nicedir zamane tuzak kuruyor
Mahsuller boynunu bükmüþ duruyor
Tescilli katiller dipten vuruyor
Tabiat gözyaþý döker Dalaman.
Nicedir görürüm mahzun, kararmýþ
Nicedir çehresi solmuþ sararmýþ
Nicedir onulmaz bir derdi varmýþ
Kan kusar, aðýtlar yakar Dalaman.
Düþünür bulamam haklý bir sebep
Kimler ferman vermiþ katline acep
Gel gör ki susarak insanlar necep
Tabutuna çivi çakar Dalaman.
Bu mudur bizlere düþen bölümü?
Bu vahþeti yapan insan dölü mü?
Doðanýn sonudur suyun ölümü
Cesedi meydanda kokar Dalaman.
Ses verin sesime ovalar, daðlar
Ses verin sesime çað açan çaðlar
Deðilse nesiller diz vurup aðlar
Çaresiz baþýna çöker Dalaman.
08.08.2020
Salih ERDEM
Fotoðraf: Mustafa ÜNAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.