her ne kadar anlam katamasam da yenilenmeden acý ile aþktan yaþamaktan söz etmenin ne kadar da yersiz, ne kadar sensiz, deðersiz, kimsesiz olduðunu anlýyorum galiba…
kanat olamasak ta en çok ama en çok ta uçmayý, süzülmeyi sevmiþtik oysa bilmiyorduk ki düþmeyi, sahi biz neden düþ-tük bir þiirin kekemeliðine he-ce olamayacak kadar neden gerçek deðildik
güne deðil de neden hep gecenin rimeli akan þafak hüznüne doðduk ki sanki göremiyor musun aþkýn kapalý giþe suaresinde akþamdan kalma yanarlý sönerli yýldýz gibiyiz
neyse, boþ ver, boþ ver artýk bizi sen iyisi mi enlem ol, ben boylu boyunca boylam hem kim bilir zaman gelir kesiþir belki aþkýn teninde an be an koordinaþklarýmýz
. . . //
ilhanaþýcýaðustosikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.