Artakalan Umutlar

Vazomda kurumuþ,bir demet kýr çiçeðim.
Kristal bardaklardan kalan,cam kýrýklarým.
Duvarýmda boyadýðým bir dað köyü tualim.
Yüksek daðlarda gezen,bir ceylan resmim vardý.
Gökyüzümde bulutlar aðlýypr þimdi.
Bir nehir akýyor,bedenimdeki damarlarýmdan.
Kaným bitiyor,bedenim soluyor,çürüyorum.
Yoruldum,yosunlu taþlara tutunmaktan.
Anne ,anne diye üzülüyorum,gözümde yaþlarým.
Suskun yalnýzlýðýmla;sessiz baðýrýyorum.
Adalet istiyorum,bütün haksýzlýklara,açlýða.
Bütün yaralara,unutulanlara,merhem arýyorum.
Kendi yaralarýmý bile saramýyorum,çare bulamadým.
Kendime bile fazla geliyorum,yüreðim hicran dolu.
Çok fazla hüzün kattým,yýllarýma,aylarýma.
Öyle çok yalnýz kaldýmki;isyaným,sitemim gecelere.
Dost bir kelime imiþ,þimdi onuda iyice anladým.
Öyle kalenderdimki;yüreðime aldýklarýma inandým.
Kandým,kandýrýldýmda,kahpeydi,gamsýzdý insanlar.
Yanlýþlarýmla çýktýðým bu yolda;meðer nede yalnýzmýþým.
Yýllar öðretti çaresizliði,sevdiklerimde ölünce.
Ne çok hesaplarým,ne çok telaþým vardý oysa.
Kurduðum hayallerim;küllendi yok þimdi.
Bozuldu dünya,kýrýldý çocuklarýn oyuncaklarýda.
Kalbim parçalandý;sevdikçe insan bildiklerimi.
Tecrübelerim kaldý elimde,adýna hata diyorlar.
Çiçekler solup,solup açmadý bende..dünyada..
Enderin yaralar kapanmadý,korkularýmda bitmedi..
Ýnsafsýz insanlarýn dünyasýnda hep sustum ben..
Susturuldu,çocuklar,susturuldu bütün haklý isyanlar..



Sosyal Medyada Paylaşın: