Akýp gitti içim desem yalan olmaz. Bir avuç gök yüzü gibi dursa da gök kubbe, elimi atsam yakalarým desende yakalanamýyor iþte, uzanamýyorsun ve ondan sonra da sýralanýyorsun boncuk gibi düþüncelerinin arkasýna. Ayrýþýyor bakýþlarýn ötekileþen duygularýn gibi. Yolcu yolunda gerek, eyvallah dost diyebilecek günlerde gelecek biliyorum. Tek bir umudum var diyorum ama o umudumu da olacaðýndan hiç umudun yok; böylesi bir dünya, böylesi bir hayat iþte bizimkisi. Kahredercesine, kâinatý lanetler gibi bakýyor taþýyorsun geçmiþini alýp geleceðine. Yine sardý beni duygusallýðým, yine kabardý yüreðim, Yine bir þeyler uçuþmaya baþladý gönlümün penceresinden, yine mi terk ediliyorum,ya da çoktan edildim farkýnda deðilim.. Gündüz Yavuz..
Sosyal Medyada Paylaşın:
pomborya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.