uçurumlara doldurdun güneþi
kumu, çölü yanýk renkleri
ürperip durdun
keskin bir býçaðýn sýrtýnda
sen de gel hayat
ölümün tam ortasýna
bu yüzden dünyaya armaðan ettim buhranlarý
sonrasý,
ey güzel bulut
bunca yangýnýn ardýndan topraða inen aydýnlýk
kavrulmuþ ovalar üzerinde çileli kýlýnmýþ
kutsal zeytin aðacý
yitirilmiþ gölgelerin sükun dolu þekli
bir kanat esintisi gibi hareketsiz
gecenin ilk saatine bir cezm dokunuþu gibi
kan ve azap deryasýndan
damarlarýmýn ortak çarpýþ noktasýna sende gel
dýþarýda sefaletin sesi
ne kadar da karanlýkmýþ günün arkasý
kar fýrtýnasý
tenimi yakan vaveyla
ayrýlsýn artýk birbirinden
derin bir kuraklýða düþmeden evvel
sýnýrlarýný aþsýn
serapa cezbe kesilsin
öyle engin öyle derin
titrek göklerin küskün yýldýzý sende gel
*
bir melek kanadýna dokunmuþçasýna hoþnut
yepyeni bir can üfler gibi can damarýna
çilekeþ ve onurlu ruhum
bütün zamanlarý iptal edilmiþ
kesilmiþ irtibatý
göðsün yurdundan kovulmuþ alevi
tecridi belki de bir ömür…
erken bahar rüzgarlarý
arþtan sýzan gün ýþýðý
çiçekler terk etmeye baþlamýþ
sarkarken dað ardýna tek tek
yalnýzlaþmýþ
sonsuz sevda tohumlarý kalbimde
*
kirpiklerin arasýndan akar su
sularýn sýmsýcak dokunuþu
her neyse hiç sönmeyecek
köz olarak dolaþacak
týkanmýþ damarlarým açýlacak
can yanacak
ter dökülecek
eskisi gibi olmayacak hiçbir þey
yangýndan serinliðe
kirli karanlýklardan aydýnlýða
yürüyecek
kabir sessizliðinde gökyüzü
doðum sancýsýz olmayacak
gömleði yýrtýlacak en saðlam yerinden
*
uðruna çaðýldýyor nehirler
doðuyor güneþ
gece yýldýzlarý ýþýltýlý
lodosa tutulmuþçasýna sersem
kaç kez
zaman yetmeyecek
uyku tutmayacak zihnimi
birbirini kovalayacak iç içe düþünceler
hicrin menziline yürürken son kez
derdine mahcur baðrýmda ki yara
oysa yolunda ne kar
ne rüzgar kalmýþ
uðultular azalmýþ fýrtýnalar zedelenmiþ
görünen her þey sarhoþ
dizginsiz bentsiz akýyor
gölgeler yanardaðýna sende gel
kokusuz
çehresiz
*
boþlukta yürürken yaðmur
çorak kalmasýn diye topraða dokunuyor
saklý baharlar uyansýn diye
ruhuma süzülüyor
insanlar çekiliyor meydanlardan sessiz
ýþýðýn tek bir kývýlcýmýna bile direnmeden karanlýk
morarmýþ, kararmýþ,
gecenin en kesif yerine sende gel
boþluðun en anlamsýz sureti
redfer