Kimsenin bilmediði bir düþle gül-üþüyorum, Deli sanýyor baktýðým adam. Gülüyorum hem daha çok Daha çok þaþýrýyor adam. Adam sonunun gelmesini bekliyor merakla Ve ben merak ediyorum hep Gülerken deli sananlarý. Susuyorum yorgunluktan, Adam deliliðime gülüyor , Gülüþünü deliðine veriyorum. Oysa ki; Hiç nedensiz gülebilir insan Gülünebilecek þeylerin listesi yoktur. Yürüyorum sonra Sokaðýn sessizliðinde Adam duruyor, Adam bakýyor, Adam gülüyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratdemirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.