Ey fani
"EY FANÝ"
Sonsuzluðu görüyorsun, bakmaya ne zahmet
Sen zaten fanisin, bir torba kemik biraz da et
Yaþadýðýn ömür senin deðil, sana hediye
Çýrpýnýp duruyorsun para pul zenginlik diye
Emanet verilmiþ sana, senin o nefesin
Nefesin sahibi gelecek birgün bunu bilesin
Biçare ömrün geçiyor bihaber, uzanýp yatarak
Dünya senin olsa, sana düþecek bir avuç toprak
Bir cihanda ebedi olacak, birinde yok ölüm
Ölüm tabidir, yok baþka kesiklik ya da bölüm
Süslüdür dünya hali, ölümdür ebedi yaþayan
Güzel ölüm ona, omuzlarýnda melekler taþýyan
Göreceksin öldüðünü, üzerinde süslü taþlar
Kendileri ölmeyecek gibi duran eðilmiþ baþlar
Yaþarsýn, koca dünyanýn her köþesi bir belde
Soralým onlara yaþadýklarýndan ne varmýþ elde
Ölünce toprak olup yok olacaðýný sanacaksýn
Halbuki ya kömür ya da odun olup yanacaksýn
Ölümü son sanma, sadece ruhun arþa gidecek
Kalan bedeninden yeþil çayýrlar, otlar bitecek
Mücahit adýgüzel
02 08 2020 pazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.