Yavaþça dönen kirmanýn ucunda yaþam Çarýklarý yollara meraklý üç-beþ kiþi Ýlahî yok oluþlarýn ardýnda Yün eðirip çýkrýk çevirirken Kör Saðýr Sûreleri üfledi Yeni doðan çocuklarýn kulaklarýna “adlar sözlüðü”nden silindi yaþanmýþ yýllar Fetvalý rakamlara deðiþti
Avutulmaya ihtiyacýmýz var Ve biraz gözyaþýna Ýsyan kendini boðsun içinde Patlamaya mecalsiz Yanardaðý aðzý asiliklerimiz Devrim umudunu yitirmeden Yollar Uzun Kývrýlan Tozlu Asfaltlarla kaplý umutsuz uzantýlar
Adanýn ortasýnda yaþlý bir zeytin aðacý Etrafýnda büyüyen çocukluklarýn Elleri mürekkep lekeleri Siyah Yeþil Ve Kýrmýzý Ve insan sýcaðý Sabah gülen akþam çatýlan kaþlarýn buyurganlýðý Ýyiliðin; kendini sakladýðýna inanýlýr oldu Uzaktan geçen gemilerin güvertesinde bile Gören yok onu
Derin kuyularda sesler Senfonik Yarýp topraðý Acý Biraz umut Çok acý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadık Aygül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.