dramın içinden

kelimesi kelimesine bir tufandý içim
bir nebze olsun sevilmek içindi bunca çabam
bir sevdadan bu hallere deðil
kimsesizlikten evrildi zihnimdeki kalýntýlar
sonra geceler bitmek tükenmek bilmedi
yalnýzlýðýmla tanýþtýrdýlar beni

gördüðüm sen deðil
göremediðim ellerin vardý masamda
"ben yazdýkça aðlarým" dedi birisi
ben ona hiç uymadým
yazamadýklarýmdandý çünkü aðýtlarým

neden sonra bilmiyorum
biraz içim geçmiþ, babamý hatýrladým
gözlerimin içine baktý nasihat edercesine
öfkeyle karýþýk sordu sonra
"Sana ne oldu böyle" diye
cevabým yoktu
senden sonra beni sevmediler diyemedim

kapýsýndan geçerken dünyanýn
çocukluðum selamladý beni
yürüdüm biraz geç kalmýþlýðýmla
günler, aylar ve yýllarý unutmuþum
eskimiþ bir resimde kalmýþ mutluluk
açýp baktýðýmda annemle gözgözeydik
o aðladý ben aðladým

ve yine sonra bir rüzgar esti
bardaktan boþanýrcasýna yaðmurlar yaðdý
kaðýt ýslandý, kalem yazmadý
ben eriyip kül oldum
hikayem göklerde gürledi..
Sosyal Medyada Paylaşın: