Akıl Sorgusu...

Shakespeare’e sonat olmak çok mu önemli
anlaþýlmamayý göze alýp bitmeyen tirad gibi
kendi çapýnda þairlik neyine yetmez senin
bilinir yazdýðýnýn hiç deðilse kadri kýymeti...

bir oyun olmasýn figüransýz býrakalým hele
"ünlü" kelimesi kimin görecesinde
oynar mý asýl oðlan rolünü olmayýnca figüran
kimin kimi izlediðidir sonunda akýlda kalan...

gladyatör çok aslan tek kalmýþsa arenada
geç turnuvadan dövüþ yok ki alanda
koyarsan kafese kendini bir küçük kedicik gibi
Parçalamayý düþünmez inan aslan seni
Ýnsandan daha aslandýr çünkü onun yüreði...

Kendini gördüðün olmak baþkadýr asýl göründüðün farklý
Seni gören gözden sormak gerek nasýlý
Kaplumbaða taþýyorsa ev içinde gövdesini
o mudur ezilmeden kalan teker geçse üzerinden
teker midir atlayan onu ezemeden...

nice ruhlar savaþýr iyi/ kötü olarak
çirkin/ güzel doðru/ yanlýþ seçeneklerinde
kim bilmiþ hangisi aslý
asýlgerçek nerede
galibi kim bu savaþýn biliyorsan söyle...

varsýn suflör okusun tiradýný
en soðuk halinde kelimelerin
duygularýn düðüm olmuþ karmaþasýnda
aydýnlýðý görmüyorsa gözler
olmayýnca fer bakar körlerde
çek milini sür sahte saltanatýný sen gönlünce...

köpük misali taþýmaya çalýþtýðýn avuçlarýnda
kaybolup yitene kadardýr verdiði serinlik suyun
tekrarýnda yoktur çare bitmiþtir yolun
yetmiyorsa bedenini örtmeye tenin
kefen bezdir sonuçta zaten sen soyunuksun...

**kiraz çiçeði**
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın: