Eþeðine tersten binen Nasreddin Hoca kadar bile doðru yaþamýyoruz sonra da çýkýp dünyanýn kenarýna býrakýyoruz ne varsa kalýyoruz anadan doðma anadan çok sonra günahlarýmýzla çemberin dýþýna yaklaþtýðýmýz ölçüde yeþile dairliðimiz artýyor Havva anamýz deðil Tanrý’dýr günahkar iyiyi daha iyiyle sýnamayý düþünmeyecek denli gözünü kan bürümüþ öyleki biz bile kandanýz neyimiz varsa öyle içten yaþamaya bir insaný sevmeye sadece cennetin olduðu bir dünyada baþlayabiliriz yeniden yasak koymadan yasak olaný bilmeden korkusuz bir sevginin tutkunu olarak tutunabiliriz ancak hayata iþte o zaman günahsýz anadan doðma sevebiliriz...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.