DERTLİ
Derdimi anlattým gül aðacýna,
Boynunu bükerek yüzün çevirdi.
Bülbül hemen gelip kondu dalýna.
Senin ki de dert mi bana bak dedi.
Gece, gündüz derdi ile yanarken,
Dalýna konarým yüzün çevirir.
Aðladýkca kanlar akar gözümden.
Yönünü güneþten yana çevirir.
Dikeni gam deðil kokusu yeter.
Dönüp bakmamasý ölümden beter.
Aþkýmý söylerim gitmemi bekler.
Birde arkasýndan rüzgar çaðýrýr.
Derdimi unutup bülbüle baktým.
Acýdým haline güle seslendim.
Dedim reva mýdýr bu ona dedim.
Dedi gurur beni ondan ayýrýr.
Baðlandým topraða onla gidemem.
Uçar gider peþisýra uçamam
Ben onun derdine derman olamam.
Neylersin ki kader bizi ayýrýr.
Bir ah çekip hemen ordan ayrýldým.
Onlara diyecek söz bulamadým
Dertsiz kimse yokmuþ artýk anladým.
Ecel gelir derdi bizden ayýrýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.