YAKTIN SAF ÇOCUĞU

Perde inmiþ ama gönül gözüne,
Gör desem de göremezsin güneþi…
Derde girmiþ kanmýþ her kül sözüne,
Dur desem de sen korlarsýn ateþi…

Aþk içmezsin sevgi akan pýnardan,
Ders almazsýn arþa çýkan çýnardan,
Haberin yok kýrk yýl kahve anardan,
Sor desem de sen sormasýn dost eþi…

Geçmez aðrýn aþkýn çürük diþisin,
Taþtýr baðrýn gam kederin fiþisin,
Boþ her çaðrýn yoz ortamýn iþisin,
Zor desem de hep beklersin düþeþi…

Göz kaþ ile aða koydun avýný,
Darbe vurdun kaçýrmadýn tavýný,
Ýnkâr ettin yele verdin savýný,
Kor desem de kandý yaktýn keleþi…

Cantekin der; verdin mavi boncuðu,
Ateþlere attýn o saf çocuðu,
Gitti malý sattý sýrtta gocuðu,
Vur desem de vurmaz taþa kalleþi…

Sosyal Medyada Paylaşın: