Seninle ayný þehrin sýnýrlarý dâhilinde Nefes alýp vermeye zorladý beni hayat Çekip gitmek, bayaðý ve korkakça olacaktý Kalýp tahammül etmek ise, iþkenceden farksýz Burnumun ucunu bile göremediðim Yollarda dolanýp duruyordum.
Doðru olduðunu düþündüðüm her seçim, Daha bir karmaþýk yola sokuyordu beni Düþünebilme sýnýrlarýmý zorluyordu Ýçine kýsýlýp kaldýðým kapan Çýrpýnmalarým hiçbir iþe yaramýyordu.
Bana ait olmaman düþüncesi Kemiklerimi sýzlatmaya yetiyordu Daha sonra bir baþkasýna ait Olduðun düþüncesi gelip yerleþiyordu aklýma Ben bana ait olmaman düþüncesini Özlemeye baþlýyordum Ellerin, tahmin ettiðimden çok daha uzaktaydý.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.