GRİ

Geçmiþim dünyanýn zevkinden
Ne çok neþeliyim ne de hüzünlü
Yok bir beklentim, hatýrladýkça geçmiþi vuruldu kollarýma kelepçe
Ýstemiyorum kimseyi, yalnýz çok hayalini kurdum
Kurdukça kalbim attý, ben hep yýkýldým
Tek avuntumdu artýk çocukluk aþkým

Baðýrdým insanlarýn yüzlerine hatalarý
Vardý benim dünyam sadece doðrudan dürüstlükten ibaret olan
Savundukça oldum yersiz yere uzatan
Zaten doðru olunca eðriler hep yargýladý kendi doðrularýyla beni
Ýstermiydim ben böyle bir hayatý

Konuþtu her gelen geçen
Hiç de yok benim dertlerimi sineye çeken
Gün oldu geldi geçti zaman
Kanadýkça kanadý yaram,
Ben seni hiç unutmadým aþk
Sadece attým üzerine birkaç kürek toprak
Yaþadýn ama dualarýmda

Þuna hep inandým güvenmiþ beni ayakta tutan
Köklerime testereyle ayýrdýlar topraktan
Ben fidandým þimdi ne olduðunu anlamadan soldum
Tavsiyesi þudur ki garibin, yarýnlarýn güzel olacaðýna hep inan
En deðerli kendin olmadýðýn sürece, üzülmeye edersin devam
Bu þekilde hayatýn rengi gri
Ne üzgünsün ne de mutlu
Ne siyah ne de beyaz, sadece gri



Sosyal Medyada Paylaşın: