YORGUNUM
Doðayý sevseydik çýrpýnan kuþu,
Kurumuþ gövdeyi fidaný taþý,
Sevseydik buseyi bebede yaþý,
Yorulmazdým inan, ama yorgunum.
Gülmeyi anlayýp hüzne dalmayý,
Aðdalý deðil de hoþla yormayý,
Bilseydik güzeli üste koymayý,
Yorulmazdým inan, ama yorgunum.
Severdim kulaçla kucak açaný,
Nakþedip iyilik coþku akaný,
Kaynasaydý dostun birlikte kaný,
Yorulmazdým inan, ama yorgunum.
Dertler mi bahane derdin bini bir,
Kul neden sýzlanýr neden böyledir,
Aðarmazdý saçým sevilseydik bir,
Yorulmazdým inan, ama yorgunum.
Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Yıldırım Çevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.