Kime Ne

Günyüzü görmesem de, onlarýn sayesinde
Kurduðum hayalleri, gerçek saydým kime ne
Koþtururken bedeni, yüreðimin peþinde
Muhatabý olmayan sözden caydým kime ne

Yaþamalý hayatý, olmadan kötü örnek
Acýlarýn içinde ilacý görmek gerek
Fikir ayrýlýðýnda rahmet vardýr diyerek
Saðý saðlam görmeyip, sola kaydým kime ne

Aklýyla övünse de, tuzu kokutanlara
Gözlerime her akþam, hüzün dokutanlara
Çingene kýlýklýya rahmet okutanlara
Gönlümün diyarýna yasak koydum kime ne

Paylanýnca cemalim, hüzün tarifesinden
Umudumu kesince, Hakk’ýn halifesinden
Ödünde bulunmadan, kulluk vazifesinden
Sessizler korusuna umut yaydým kime ne

Anlatamaz söz beni, sevmekten haz duyunca
Zývanadan çýkarým, kör þeytana uyunca
Gönlümün arzusuna, can evimi koyunca
Ruhumun bedenine, kefen giydim kime ne

Kaderimmiþ diyerek, çektim, derdi, cefayý
Yâr edenden bekledim, yaralara þifayý
Ahrete býrakarak, neþe, zevki, sefayý
Yaþanmayan yýllarda, yaþa doydum kime ne

Bedeli can olsa da, hakikatten ýramam
Deðiþmeden deðerler, deðiþime uðramam
Delibal’ýn külünde, ateþ olmaz, aramam
Batýnýn gerçeðini batýl saydým kime ne

Candan öte can veren cana uydum kime ne

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: