MAHALLEMİN ÇOCUKLARI

Delice gelirdi poyraz,
Nemrut Daðý’ndan Kâhta’ya doðru,
Sokaklarda toz bulutu oluþurdu,
Terk ederdi yapraklar dallarýný,
Kuþlar gibi uçuþurdu…
Horon tepen Lazlar gibi,
Durmadan titrerdi pencere camlarý…
Bulurduk bir kuytu duvar dibi,
Oynardýk birdirbir bilye,
Topaç çevirirdik tozlu sokaklarda,
Hangi deli rüzgâr savurdu bizi,
Ayrýldýk birbirimizden…

Ah ne güzeldi o günler!
Unutulmuyor kardeþlik kokan dünler,
Kulaklarýmda hala sesiniz,
Nerelerdesiniz,
Mahallemin çocuklarý?

Merkeplerle katýrlarla dað köylerinden,
Odun getirirdi köylüler,
Yün eldivenleri çoraplarý vardý,
Yine de soðuktan donarlardý,
Görmezdik kendi periþan halimizi,
Küçücük yüreklerimizle köylülere yanardýk,
Babamýn demirci dükkânýnda,
Isýnmalarýný saðlardýk…

Ah ne güzeldi o günler!
Unutulmuyor kardeþlik kokan dünler,
Kulaklarýmda hala sesiniz…
Nerelerdesiniz,
Mahallemin çocuklarý?

Biber geçirirdik bakýr tellere,
Tenekeden yapýlmýþ tepsilere,
Domates dizerdik dilim dilim,
Verirdik fýrýnlara piþirtirdik,
Mis gibi kokan pidelerle,
Demirci dükkanlarýnýn arkasýndaki bahçelerde,
Aðaçlarýn altýnda midemizi þiþirirdik…

Ah ne güzeldi o günler!
Unutulmuyor kardeþlik kokan dünler,
Kulaklarýmda hala sesiniz,
Nerelerdesiniz,
Mahallemin çocuklarý?

Futbol sahamýzdý boþ tarlalar arsalar,
Su kulesinin altýnda Kangenik’te,
Þehbaba’ya giden iki caddenin birleþtiði o arada,
Az mý top koþturduk yalýnayak,
Su gibi akardý terimiz…

Ah ne güzeldi o günler!
Unutulmuyor kardeþlik kokan dünler,
Kulaklarýmda hala sesiniz,
Nerelerdesiniz,
Mahallemin çocuklarý?

Yaz aylarýnda birlikte yüzdük,
Balýk tuttuk Kâhta Çayýnda,
Birlikte kar yedik Nemrut Daðý’nda,
Tarzan olurduk korkusuzca,
Badem dut incir aðaçlarýnda,
Güzelim üzüm baðlarýnda,
Su gibi akardý zaman…
Dinlemezdik kimseden ferman,
Çalýþýrdýk oynardýk küçücük dünyamýzda,
Pembe hayaller kurardýk durmadan...

Ah ne güzeldi o günler!
Unutulmuyor kardeþlik kokan dünler,
Kulaklarýmda hala sesiniz,
Nerelerdesiniz,
Mahallemin çocuklarý?

Öðüt verirdi büyüklerimiz,
Bir baltaya sap olun diye.
Sap mýyýz biz?
Bilmem balta mý?
Sizleri düþünüyorum,
Kaçýmýz yaþýyoruz bugün?
Kaçýmýz oldu toprak?
Kaçýmýza nasip oldu mutlu olmak?
Savrulduk yaban ellere yaprak yaprak…

Ah!
Ah dostlar!
Yýllar sizi de ezdi mi çarkýnda?
Arýyor musunuz benim gibi dünü?
Kâhtalýmýn gülsün yüzü,
Kara sevdam Kâhta’m,
Mutluluk rüzgârlarý essin sokaklarýnda,
Her gün yaþarsýnýz Cantekin’in anýlarýnda…

Ah ne güzeldi o günler!
Unutulmuyor kardeþlik kokan dünler,
Kulaklarýmda hala sesiniz,
Nerelerdesiniz,
Mahallemin çocuklarý?


BURAM BURAM ÖZLEMSÝN KÂHTA’M Kitabýmýn elden geçirilen þiirlerinden.

Sosyal Medyada Paylaşın: