Ruhumun sevgiyə ehtiyacı var

Ruhumun sevgiyə ehtiyacý var,
Körpə anasýna sarýlan kimi.
Bezdirib gizlində aðlamaq məni,
Bu zalým dünyadan yorulan
kimi.
Ürəkdən gülməkçün çox darýxmýþam,
Uþaq gözlərimdə qalýb gülüþüm
Ýnanmaq istərəm o naðýllara
Büllurdan ürəyim qýrýlan kimi
Göydən bir sehirli əl uzanacaq
Çəkib həsrətimdən alacaq məni.
Küllərimdən sevinc bitəcək yenə
Simruq odda yanýb dirilən kimi.
Bezmiþəm beynimdə həmsöhbətimdən....
Qaçýb gizlənməyə sükut gəzirəm,
Bezdirib anlamaq,
Yorub dinləmək,
Ürəkdən sevinmək istəyirəm mən
Məsum bir körpəyə kiçik oyuncaq,
Tərtəmiz bir sevinc verilən kimi.
Hərədə bir parça qopub qalmýþam...
Qaytarýn o xoþbəxt illəri geri!
Həmdəmim olmasýn daha gecələr!
Bir gün müjdə verin xoþbəxtliyimə
Oyanmamaq üçün yatýb qalmýþam.
Ey dostum sətirlər,həmdəm hecalar,
Sanmayýn,sanmayýn getmək asandý
Yarýda buraxýb ümidlərini,
Ürək arzularkən burda birini.
Mənlə gedəcəksə bir aləm həsrət
Nə mənasý var?
Bu zalým dünyadan qaçmaq asandý,
Qorxuram,qorxuram bitməz acýlar
Nə vaxtsa bəyaza sarýlan kimi.
Dilarə Suleyman
Sosyal Medyada Paylaşın: