bugün yeni bir rüyaya açýlýyorum, kabusu aralayan ertesi yýllara sýðdýrýlamýyor benden kopup gidenler geçmiþ, bir iz gibi takýlýyor gölgemin peþine ama bu sefer en güzel karanlýklara kaçýyorum - kendimden bi haber - artýk durdurulamýyor içselleþtirilmiþ kalýplar bir katýnýn içinde kimliksiz fakat hayatýn hikayesini süzmüþ gözüyle - öylece bakýp duruyorum artýk -
kaçýncý caddeden geçtimse artýk etrafýmda yalnýzlýðý arttýrýyorlar ben içime yazar oluyorum her defasýnda ve yine kendimi ben anlayabiliyorum yalnýzlýk ilacýnýn etkisinden belki de - bilemiyorum -
ve susmaktayým anne içime hep içime söyleyemiyorum hatta söylemek istemiyorum artýk bunca katliamý
içime anne bu katliamlar hep içime..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ç aylak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.