Bu gün yine ruhumda esti bir deli rüzgâr.
Kaybolup gidiverdi bütün hatýralarým.
Ne bu günden hevesim ne yarýndan ümit var.
Ne zamaný bilirim ne dünü hatýrlarým.
Bir hüzün fýrtýnasý benliðimi kapladý.
Hançerini kalbime acýmadan sapladý.
Kapayýnca gözümü zebaniler hortladý.
Hiç bitmeyecek gibi korkulu rüyalarým.
Bu gecede kayboldum, mehtabýn ýþýðýnda.
Yolumu bulamadým sabahýn þafaðýnda.
Menzilim uzaklarda, Kaf daðýnýn ardýnda.
Bir çýkmaza gidiyor artýk bütün yollarým.
Bilmiyorum acaba geçecek mi bu günler.
Bitecek mi acýlar, ýzdýrap-lar, sürgünler.
Ah neden çözülmüyor yolumdaki düðüm-ler.
Hep boþluðu dövüyor uzattýðým kollarým.
25.07.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.