adınla başlıyor şiir

acýsý eskimiþ
bir aðýt
dolanýyor dilime

kim bilir kaçýncý kez
adýnla baþlayan
her cümleyi
susup yutkunuyorum.

ben en çok
gözlerini özlüyorum
senin.
çiçeðe durmuþ
dal uçlarýnda.

yüreðini delmiþ hüzünler dolduruyor
gözlerimi
zakkum çiçeklerini çoktan döktü
güller çoktan soldu
bahçelerde...

ilerledikçe
adýmlarýmýz
baþladýðýmýz yere dönüyoruz istemsiz

ben en çok
senin sözlerini
özlüyorum
yaðmurda titreyen bir kedi yavrusunun
adýmlarýnda...

pencere önündeki saksýlarda
yemyeþil
hala zaman
kuruyan
ne?
solan ne?

acýsý eskimiþ
bir aðýt
dolanýyor dilime

ben senin en çok
gözlerini
özlüyorum.
maviye karýþan
ak köpüklerde.


25/07/2020
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: