Sakarya'ya

Tarumar olsun acunda soyu, sana suyu keserse bu daðlar.
Kayalar bile dayanamaz ona, feryat eder... vicdaný sýzlar...
Hey kutlu süsü mazinin ve de, sesi mahzun tarihin feryadý!
Tuna’ya layýk kardeþi ancak seni gören ýrkýmýn inadý;
Canýna nazlý gülþen olsun, Yunus Emre eðninde çaðlasýn
Kýyýnda gezen karýnca coþsun; tekbir çekip silahýný yaðlasýn
Bu kutsal âný anlamaz belki, hain gelip aniden vururya
Etrafa bakýn, dikkat et sessiz... alem kalleþ kaynýyor Sakarya

Güneþin öksüz evladý ufuk, yurdun yetim nefesi Sakarya;
Topraðýn sisli görkemi; ’eyvah’ deme aman umutlar akarya
Yüz üstü deðil ayakta dim dik durur senin tarihin ey ecdat!
Kabrinde belki nur göðsün sönük, fakat neslin gururlu ve kat kat...
Aksa da bela üstüne Türk’ün; emin ol ki vazgeçmez sözünden
Ak sütü tatmýþ bu nesil yýlmaz! Durmaz, dönmez o gaye izinden.
Irmaklar yükü sýrtýna alýr... kývrým kývrým iz sürer ardýndan
Topraðýn oðlu bin bir can bulur yüce, kutlu þanýyla ruhundan.

Bestesi harbin ahenkli þarký saçtý, cedde yazýlan böyleydi
Ey yüce kubbe! Þahitsin düne, dünya Türk’e küçük bir ukdeydi
Naðmeye kaný mukaddes yazan, kýlýç resmi alnýna vururken,
Sakarya nehri taþarak özden namert sesin izini sürerken;
Kim bilir arslan ordusu kaç can aldý, verdi bilinmez Ýlahi!
Göðsünü gerdi cihana Mehmet! Yoktur türü, onulmaz Ýlahi!
Dövünmek vakti geldiyse dövün! Mahzun, bedbaht olmadan Sakarya
Unutma ancak maziyi senki; hoþça aktýn solmadan Sakarya

Þüheda kalksýn ayaða eðer bentler kalpte sýrlanmýþ deðilse.
Son kalan hücre kendini verip yurda hemen önünde diz çökse;
Zamandan geri dönülse bilmem hangi günde dikilir anýtlar!
Bilirim bundan gayrý da her an, mazi yazýp dikilir yazýtlar
Ey þanlý ordu! Ey þanlý asker! Þehit; þartsýz bendinden geçendir
Bu vatan bil ki; toprakta cansýz yatan o nur çehreli erindir
Akarsa azgýn nehirler çamur, dibi hepten göz yaþý olmazya
Köpürsün kanla kývranan derya, donsun kalksýn ayaða Sakarya! ..

Sadakat yollu mýzraðýn yönü ’ kýsmet’ deyip çýkarsa sefere;
Yayýný gerer þüphesiz okçu, bilir sefer yakýndýr zafere.
Bulanýrsa baþýn ey aziz! Yarýn çaðýr beni geleyim ardýndan
Göklere ermek niyetse hemen deli gibi geçeyim nabzýndan.
Çýðlýklar atsýn kaçarken düþman, senin için koþayým peþinden.
O vakit gururla tenim solsun, yatýp kabre güleyim peþimden.
Bu millet þaþmaz, unutmaz yolu fakat; hani olur mu olurya!
Vasiyet sana sakýn ha sakýn! Türk’e göre Türk için Sakarya! ...

08.01.2007 13:56:00

Yýlmaz Helimergin


Sosyal Medyada Paylaşın: