Bugün her þey biraz senden, biraz benden Senden olan sessizlik, benden olan sensizlik olsun
Sen varken Bu kentin rengi mavi, yol kenarlarý Kýrmýzý çiçekliydi utanýnca kýzaran yüzün gibi severdim çiçekleri Leylak kokuluydu sokaklarý Her mevsimi bahar Yaðmurlarý aþkla ýslatýrdý tenimi Sonra sen korkardým
Varlýðýn yaþama sebebim Cennetimdi senli bu kent Gittin ya, Hani sen diyorum sevgili Sen gittin ya Ýþte ben o vakit Önce saçlarýmdan sildim kadýnlýðýmý Sonra; Tenimden seviþmelerimizin kokusunu Gecelerin zifirine sýðýnýp Bir bebek gibi emzirdim acýlarýmý
Yoksun ya Azap bandýralý gemiler demirlidir Bu kentin vuslat limanlarýnda. Düþlerimde sevdamýn yitikleri Yanaklarýmda nefesinin sýcaklýðý Dudaklarým dudaklarýný arar boþlukta
Bugün her þey biraz senden, biraz benden olsun Cennetim olan bu kent efkarda gidiþinle Adýn düþer aklýma Aklým çýkar Hayallere iliþir bakýþlarým Hasretine bürünür kahýr sözcüklerim Semaya açýlýr ellerim Bin ah ile çýrpýnýrým Dilime sitemli dualar dolanýr Ömrün ömrüm gibi geçsin aminlerinde susar yüreðim Sonra ben Ben sevgili Önce Hüzün dolu bu kente sonra kendime k ü s e r i m
~ 02:34 K.maraþ sessizliði
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.