MEZARCI

Dur bakalým Mehmet aða,
Dört gariban omuzunda,
Gelmek yakmýþtý mý sana.
Hani nerde adamlarýn?

On sene yanýnda kaldým.
Emek verdim,çok çalýþtým.
Kendimi kapýda buldum.
Emeðimi alamadým.

Hani düðün yapacaktým,
Senden biraz borç almýþtým.
Ben seni adam sanmýþtým.
Bilemezdim,güvenmiþtim.

Attýrdýðýn o imzayla,
El koydun bütün malýma.
Hakim ve savcý yanýnda,
Ben suçlu çýktým orada.

Sürü ile avukatýn.
Dünyayý sen yaratmýþtýn.
Kanun sendin,haklý idin.
Haram helal dinlemezdin.

Dur bakalým Mehmet aða, Þimdi böyle oldu mu ya?
Dört iþcinin omuzunda,
Gelenin de yok yanýnda.

Sana o gün söylemiþtim.
Ölüm var aða demiþtim.
Çok yanlýþtý hareketin.
Saldýrmýþtý köpeklerin.

Elim yüzüm kan içinde,
Kalmýþtým kapý önünde,
Dediler ki iyi dinle,
Ölürsün tekrar gelende.

Gelmedim,o günden sonra,
Sen gelmiþsin,þimdi bana,
Ýmam da yoktur yanýnda!
Yakýþtýmý Mehmet aða!

Kimsen de yok yalnýz geldin.
Ne oðlun var ne de kýzýn.
Ner de sadýk köpeklerin?
De bakalým mehmet aða.

Daha bitmedi iþimiz.
Görülecek hesabýmýz,
Çaldýðýnýz çýrptýðýnýz
Sorulacak Mehmet aða.

Mezara ben koyacaðým.
Topraðý ben atacaðým.
Bundan da hak alacaðým.
Bekle beni Mehmet aða.
Sosyal Medyada Paylaşın: