Gidiyorum bazen, Gittiðime gel diyemeden. Kaçýyorum her þeyden ve herkesten. Kaderden kaçýlmadýðýný bilemeden. Kor ateþin etrafýnda, Kanat çýrpýyorum sürekli, Yanacaðýmý bile düþünmeden. Öyle kapýlmýþým ki, Iþýðýnda dolaþýp duruyorum, Gece gündüz üþenmeden. Bir kutsalý tavaf gibi. En büyük sevap gibi. Kapýlmýþým iþte, Bilinmeze tek cevap gibi. *** Sanki burada yansam, Orada kurtulacaðým. Sanki o an uykuya dalsam, Kollarýnda uyanacaðým. Bir kere yüzünü görsem, Sonsuza dek huzur bulacaðým. Lakin akýl bu, Er ya da geç baþa geliyor. Bunlara inanan da sen, Gerçekleri bilen de sen diyor. Bir hayale aldanan da sen, Hayal olduðunu, Söyleyen de sen diyor. O an tüm beden titriyor, Ayaklar sendeliyor. Çok sürmüyor ve akýl, Bir daha baþtan gidiyor. O an yürek tekrar sen, Ýlle de sen diyor... Bu çeliþki bende, Sürekli tekrar ediyor...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.