Yüz kere iki bir

yüz kere iki bir

sevdayý baþýma saran
benden derin mi yaran
gül solunca dal kýrýlmaz mý
bir vefasýza çýkarsa adýn
vefasýz vefa aramaz mý

sevda alýnýp gidilmez ki
kaldýðý yerde yanýp tüter
sen gidince sanma ki biter
kökü sarsýlýr bað bahçelerin
ne dal yeþerir ne gül biter

aþklarýn en hasý gelse
gökte huriler inse
yerden periler çýksa
dünya güzellerle dolsa
gönül gülümsemez ki

iki bir olunca ikiye dönmez
yeniden dünyaya gelinmez
gül solar sevdasý solmaz
ekip biçemeyeneler oy
o ömrün hasadý olmaz

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: