A ldým üzüm karasý gözlerinin özünü ve tözünü Y udum yudum yudumladým, kokladým L eylak kokulu ipek teninde, can evinde Ý çtiðim ölümsüzlük iksiriydi galiba, bu yüzden N e gemiler yaktým ben, ah bir bilsen
E linin deðdiði yürek izlerimde...., ki þimdi K utuda ki o bir bardak mey/ve suyusun sen Ý kramýnla sel olup taþan, beni benden alan N eydi suçu þarabýn; gözlerindi kalbimi çalan.. 21/22:Temmuz:2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.