NAMERT
Uzaktan izlerken sen beni
Ben cehaletinin þavkýnda üzülüyorum sana
Gözümden her saniye düþüþüne þahit oluyorum
Içimde aç kurt gibi bekleyen egom halaya kalkýyor
Kýzmýyorum artýk sana
Þiirler de yazmýyorum
Aciziyetin sinirlendiriyor beni
Hani aþk cesurlarýn iþiydi
Ne oldu bir anda korkak bir fareye büründü bedenin
Nefretimin kilidiyle oynama
Aþký daha fazla iki dudak arana alýp da kirletme
Ben o akan kanlara inat diktigim aðzýmý açarsam
Ne sen kalýrsýn ne de geçmiþ
Ben geçmemiþ olan her þeye bir anda býçak sürüp þahdamarýný kesmeyi de bilirim
Merak ediyorum vicdan muhakemesinde
Ellerin bulanmýþken ihanete
Bana sitemli sözler yazmak ne haddine
Þimdi kýzýl þafaðýn kýzýlý gibi yüreðim
Yangýn yeri tüm düþüncelerim
Küfürlerimin miadý doldu artýk bilesin
Kýlýç kýnýný kesmez derdin
Öyle bir keser ki
Ben seni seven kalbimi ateþe verdim
Bu gece
Külleri arþa her deðdiðinde için yansýn
Týpký benim içimin yangýný gibi
Yan
Gözümü kýrparsam namert olayým
Namert
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.