Vay be... Unutmak..unutulmak Kutuda bir kibtit çöpü Gömlekte bir leke kadar kolaymýþ Ýtirafmýs iki kelime arasý incitmedən Sen öyle san... Sen avut kendini Rüzgarda maðrur uçurtma.. Dalda yeþil yaprak.. Bir kuvvetli rüzgarda tepe taklak oluruz cümlemiz..Mayýs’ta kar misali
Vay be.. Unutmak..unutulmak.. Tarlada ekin sapý Terk edilmiþ köhne kapý misali Kolaymýþ he... Sen öyle san yine... Gün olur..devran döner.. Gün olur yüreðinde köz söner..sanýrsýn
Bir tesedüf ..bir gizli gülüþ yakar..sineni Farkýna varmadan dalar gözlerin.. En umulmaz dilimde Atəþinin sönmüþ sandýðýn zamanýnda
Vay be... Unutmak...unutulmak Kolay mý sandýn.. Var yaralý yüreðini kendi yalanýna sar Sen unutulmak için sevilmedin yaar... Dalmadan gözün..çatýlmadan kaþýn Elinde sararmýþ resim..bir kaç satýr mektup Allah aþkýna.. Yýkma boynunu.. Unuttum mu diye Vicdanýna sor.. Vay be... Unuttun ha..
H. Iþýk. 20/7/20 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin ışık76 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.