BUZ DAĞI
Gece katran karasýna bürünürken
Bir cami avlusuna atýldý düþlerim
Asuman dan inip ay yerde sürünürken
Buz daðýnýn ötesinde dondu gülüþlerim
Duyulsaydý þayet Siren babýnda avazým
Kaldýrýlýrdi belki Harabe de enkazým
Gözlerinin karasýnda içtiðim zehir
Buldu beni bilmem cehennemin hangi katýnda
Bir ark olup aktýðým bu tatlý nehir
Benmiyim yoksa bu Kevser hattýnda
Meçhule gidiþin sonu bilinmez
Öðrendiðim bir görümlük aþka ölünmez
Kapanýr perdeler son oyun da
Iþýklar kapanýr son görümlük son defa
Kýrmýzý güller kan aðlar ölüm koynun da
Yaþýyorum sanýrsýn ölürsün gün de on defa
Sabýrla bekleyen bu kara taþýn
Çatlama anýdýr döktüðün yaþýn
Bulutlar göz yaþý saðarken üstüme
Çocuksu yaným dünyayý boyama derdinde
Bir bakýþ cellat Olur girer kastýma
Kýymetini mi bildin yoluna ömür serdimde
Beyaz güvercinler saçlarýný ördüðünde
Beni hatýrla selasýz bir ölü gördüðünde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.