KADIN (KADINIM)
Bu düþüþüm sensiz yýllarýmdýr
Hiç bakma öyle gözlerime
Katilim sensin ey kadýn
Git artýk býrak beni kimsesizliðime
Güneþ nasýl doðdu her gün
Haberin var mý?
Olur, mu hiç haberin
Sen unutulmuþluðun þarkýsýsýn
Vuslatýn bana haram olduðunu bilirdim
Yýllar öncesinden
Yinede sevdim acý çekeceðimi bile bile
Hastayým galiba
Bu aralar denizde seni anlatmýyor
Bir poyraz ki sorma
Dalgalar þarký söylemiyor
Mazi dalgalar altýnda kalan þehir
Sen o þehrin yýkýk þatosunun
Biricik kadýný (kadýným)
Ama dedim ya mazi
Dalgalar korkuyorum! Sen bittin benim için artýk
Bu aralar bizim eller soðuk olur belki
Sahilde dolaþýp üþütme sakýn
Soranlara bilmiyorum dersin
Çünkü ben öyle yapýyorum
Bundan sonra geçmiþ ya da gele çek
Kim nasýl isterse bu hayat böyle biteçek
Söz vardýr ya hani
Sen yoluna ben yoluma kadýn!
Aðlamaný istemem hoþ aðlamazsýn sen
Bana neden kendine mekânsýz diyorsun derdin
Ýþte kadýn sen eðer beni anlamýþ olsaydýn
Mekânsýzý da anlardýn. Güle güle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.