ANLATAYIM USTA

Kelimeler yetmedi anlatmaya kendimi!
Konuþamadým durdum sustum be Usta!
Deðiþtirmem ne yapsam da þu Kaderimi!
Hayatýma sitem edip küstüm küstüm be usta!

Dinlemedi dinletemedim dertlerimi bilmedi!
Ben çok sevdim kendimden çok belki o da sevdi!
Verdim kalbimi son damlasýna kadar! Göremedi!
Böylece ben yandým yangýným içerimde sönmez be Usta.

Kapý duvar oldum ele setler çektim durdum herkese!
O karýþtý benliðime her þeyime aldýðým her nefese!
Gönül ister girse idim þen etmek için kafese!
Gene bir kâr edemedi yandým yandým ben Usta.

Gene bana karanlýðýn altý ayý göründü!
Kutuplaþtýk Buzullarda süründüm!
Kim bilir ki? Belki de ben hep öldüm!
Dirilmedim Cansýz gezdim gezdim be Usta.

Þimdi gene uzaklardan bakýyor!
Ne bir selam ne bir kelam ediyor!
Bilirim ki O ben gibi yanýyor!
Ýnadý var kýramadým kýrýlmadý be Usta.

Alýr haberimi bana hiç etmez!
Onsuz asla benim bir aným geçmez!
Anarak da bu çileler çekilemez çekilmez!
O nerede o ne yapar O görüyor ben göremem be Usta!


Sosyal Medyada Paylaşın: