ISLAK ÇİMENLER

ISLAK ÇÝMENLER
Gidiyordu!
Yaka paça bir valize sýðdýrýp gidiyordu her þeyi.
Ýnkar ediyordu yaþadýklarýmýzý.
Diyetini ödetiyordu aþkýn,seviþmelerin,öpüþmelerin.
Bütün hislerini öldürüyordu gelgitlerin kayalarýna çarparak.
Kristal sürahide sunduðum kadýnlýðýmý devirip,gidiyordu.
Ýçimi nasýl boþalttýðýný göreyim diye gidiyordu belki.
Soðuk bir dað suyuna dalýp,tir tir titretti sözleri giderken.
Dýþarý çýktýðýnda güneþ tam tepede falan deðildi.
Ciðerleri bayram falan etmemeliydi hava kapalý.
Ve gitti
Çorabýnýn tekini yataðýn altýnda unutarak gitti.
Yalnýzlýktý payýma düþen.
Islak çimenlere yatmýþ bir aþkmýþ beni üþüten.
Daralýyorum onsuz.
Ýntiharý olacak boðazýmdaki düðümler nefesimin.
Yaðmurlar biriktirdi aþk acýsý gözlerimde.
Acýyan yüreðimi kim öpecek þimdi orta yerinden.
Kim su taþýyacak ruhumun yanýklarýna.
Alýþýlmýyor iþte...
Alýþamayacaðým biliyorum.
Sünger gibi emeceðim yalnýzlýðý git gide.
Git gide tüm þarkýlara küfredeceðim yine.
Oysa þarký bile söylüyor iþte:
’’Ayrýlýk aman
Ölümden yaman
Geçmiyor zaman geçmiyor’’
Canýn cehenneme Sezen Aksu !
Terk edilmek omuzlarýmda kamburumsu.
ARZU GÜNAL ’17.7.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: