BİR İKİ SATIR.

Uzun bir yolculuða çýkmalýyým

Öyle 24 saat üstü zamanlar olmalý


Pencereden trenin kývrýlan belini izlemeliyim

Arada bir sadece onun geçtiði istasyonlarda durmalý

Sýrt çantamý alýp tepelerin yolunu tutmalýyým

Zorla ve hile ile aþýrdýðým kasketimle beraber


Suyum, havlum, sapanýmda olmalý

Alýç dallarý, kurumuþ otlar, bir iki meþe palamudu,

Göze çarpan uzaktan.


24 saat mesafesinde bir yolculuk yapmalýyým

Eve.. / toz toprak birkaç çizikle döneyim,

Kolumda bacaðýmda

Trenle bir yolculuk yapmalýyým is pas içinde

Biletimin koltuðu satýlmýþ belki,

kompartýman aralarýnda sabahlarým.

Dere boylarýnýn üstünden, bir köyden geçerken

Belki rotar yapar ýssýz bir vadide. Umut iþte,

Bütün gün çam kokularý soluruz ne hoþ,

Kuru bir dere yataðýndan geçerken tekerimiz patlar! kim bilir.

Ve o tiz düdüðünü duymalý hemzemin geçitteki iki çocuk



Bir koca þehre varýrýz belki daha sonra

Bir umutla gelen uzak kasaba insanlarý

Ýnerler, þaþkýn / uykulu / bunlar Anadolu insaný

Ben, sýrt çantam ve sapaným birde suyum

Artýk bahtiyarým.


Bir iki satýrda yazý yazmalýyým

Gece ateþ yakýp yýldýzlara bakarken

Yapmalýyým mutlaka.





Kanber ihsan öcel
Sosyal Medyada Paylaşın: