AŞK OLSUN!

Hep kendinden feda ediyorsun,
Çoðu zaman karþýlýðýný göremiyorsun...
Seviyorsun sevilmiyorsun,
Deðer veriyorsun,
Ama asla karþýlýðýnda deðer görmüyorsun...

Mutlu olamýyoruz her nedense!
Hep sitem ediyoruz olana bitene,
Önümüze gelene kýrýlýyoruz,
Sonra da ben niye yalnýzým diyor,
Yalnýzlýðýmýzý kadere baðlýyoruz...

Çoðu zaman düþünüyorum defalarca,
Anlamaya çalýþýyorum insanlarý,
Ýnan bazen öyle zorlanýyorum ki,
Sanki dipsiz bir kuyudan çýkmaya çalýþmak gibi
Uðraþsam da boþ çýkamýyorum orada kalýyorum...

Ýnsanlarý anlayabilmek hiç kolay deðil,
Sanki çok bilinmeyenli,
Çözümü neredeyse imkansýz bir denklem misali;
Ýnsanlarý çözmek çok ama çok zor,

Dost bildiklerin bir anda el oluyor,
Çünkü artýk iþlerine yaramýyorsun...
Ýþlerine yaradýðýn sürece daima iyisin,
Deðilse senden kötü kimse yok...
Böyle olmasý acaba dünyanýn kanunu mu?
Cevabýný ben bulamadým hiç bir zaman;
Bulabilene aþk olsun!

SEVDA GÜL EKÝCÝ

Bu þiiri, saat 12:48 ve 16.07.2020 Perþembe günü içimden geldiði þekilde yazdým.
Tüm okuyanlara en içten saygýlarýmla.


Sosyal Medyada Paylaşın: