Hainler
Ýki bin on altý on beþ Temmuz’da...
Darbeyle yüzleri burdu hainler.
Sörf yapýp kaydýlar edilmiþ Muzda...
Halkla ters kulvarda durdu hainler.
Ýçimizde imiþ kafir boylarý !
Tam kýrk yýl gizlenmiþ Asrýn toylarý !
Ahmak bir cüretle köpek soylarý...
Boðamadý Asil kurdu hainler.
Aðlayýp göz yaþý dökerken gülen...
Sen nasýl kanarsýn de hele ülen.
Çok þükür Türkiye oldu son gülen...
Zýkkýmlandý tatsýz murdu hainler.
Þiar edinse de kahpeler þeri...
Kimse kandýramaz er oðlu eri.
Kurulduðu o ilk gününden beri...
Kömürden kara bir nurdu hainler.
Belliydi hak dini yaþamadýðý !
Þuur ile dolup taþamadýðý !
Tank, top, uçak ile aþamadýðý...
Ýman dolu etten surdu hainler.
Deva diye zehrin yutulmasýdýr !
Alimin Cahile utulmasýdýr !
Bu nasýl bir akýl tutulmasýdýr...?
Kendi Meclisi’ni vurdu hainler.
Cumali þehitlik nazlý yar iken’
Bu ýrkta her Sine korlu har iken,
Tanka yumruk atan yürek var iken...
Sahipsiz sandý bu Yurdu hainler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.