AYASOFYA'M
Asýrlardýr tutsak, esir olmuþtuk
Mahzun coðrafyanýn, yüzün güldürdün
Boynunu büktükçe, hüzün dolmuþtuk
Ayaðýmýz altýndan, taþý kaldýrdýn
Poyrazla kaba yel, kasýp kavurdu
Kin, nefret sokup, hepsin savurdu
Bunu bize yapan, elbet gavurdu
Deli deli esen yeli durdurdun
Öyle güzelsin ki, dilinde duan
Ýnce ve narindir, zümrütten kolyen
Ýslamýn izidir, koynundaki ben
Çiçekler açtýrýp, güller sardýrdýn
Kim tutar ki seni, ey Ayasofya
Baðlýyýz Ýslâma, sýký sýkýya
Allah yanýmýzda, Rabbim koruya
Dünyada bir nebze, nefes aldýrdýn
Birlik, beraberlik, huzur Ýslâm’da
Mutluluk sanma ki, mevki makamda
Gözün kalmasýn hiç, sarayda Þam’da
Hasret çeken kalbe, sevgi doldurdun...
Lütfiye Çanacýk
14,Temmuz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lütfiye_Çanacık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.