Kopararak geldik Topraðýndan tohumu Yaþlý çýnar Yeni yere alýþýr dedik Herþey düðümlendi bir anda Su toprak hava yaprak Bir karmaþýk yumak gibi Zaman Býrakmadý dar mekan Alýþamadý koca çýnar Alýþmadýda Yorgun yüreði taþýmadý Bu kadar kiri nefreti Önce yapraklarýný döktü Neþesiyle Sonra dallarýný eðdi Sonra gülümsemesi Küstü hayata hayatsa ona Zemheri soðuðu sardý sarmaladý Bir anda kuþ kanadýna kondu Uçup gitti Koca cýnar Bakmadý ardýna Uzak nere diye sordu Yakýn nere Güzel kimdir çirkin ne Sevmelere mi baðlý Herþey gönlünce Düþün zaman seni sarmalamadan Sinesini açtý rüzgara Gövdesi yorgun Baktý uzaða Gecenin rengi gözleriyle Sessizliðe büründü Koca çýnar Ve birden tan vakti Uçtu Sonsuzluða var olmak adýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaanaybüke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.