KÖR CAHİL

.........KÖR CAHÝL.......
Herkes birbirine söylenir durur
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...
Benlik hoþgörüye damgayý vurur
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Oysa alim bile her þeyi bilmez
Kendisini bilen sairi silmez,
Bilgin býçak gibi insaný dilmez
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Körelir özenle açýlsa da uç
Belki de deveden yararlý kumuç,
Karþýt fikirlere atamazsýn suç,
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Ýnsaný deðerli kýlan þey ardýr,
Dürüst olmayanda bilgi zarardýr,
Ýnsan horlayanýn dünyasý dardýr,
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Ölüden dersini almalý saðlar,
Herkesin inancý kendini baðlar,
Ancak Ýblis dili yüreði daðlar
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...

Saðýrozan der ki, dön bak özüne!
Sahip ol diline hele sözüne,
Deme arkasýndan yahut yüzüne
Kara cahil, yobaz, kör cahil diye...
...........................Þair: Ýsmail SAÐIR
Sosyal Medyada Paylaşın: