Paslý çivi elinde durma yine kalbimi çiz
Sonum olsun bana býrak senden bir iz
Yasak sokaklarýn isyan rengi asi yasýzý
Ýstemem geçmesin kalbin o ince sýzýsý
Düþerken üþüyor rüzgarýnda savrulan yaprak
Var yok demeden çekiyor insaný kendine toprak
Döndüm iþte þiirlerimin güzel yüzlü hýrçýn kadýný
Üç gün yazmadým diye unuttum mu sandýn adýný
Büyüdü çiseleyen hüzün gökyüzümde yine yüzün
Üzerine yaðmurumu örtün kor olmadan közün
Koþarak çýktýðýn öfkemin uzayan merdivenleri
Alýþarak söktü bak ruhumu kalbinin eldivenleri
Saklandýðým bir oyundu sýðýnaklarým yokluðunda oyuldu
Yaðmalandý duygularým kutsallarým bile soyuldu
Kolay olmadý hiç hayatým bitmedi zor ile imtihaným
Alýþtým kurtulmaya çalýþtým düþmedi karargâhým
Bir bilet kes bu defa dönüþü sonsuz olsun
Her sabah ufuklarýmda gözlerin doðsun
Serdar KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.