EFLATUN BİR GECE BAŞLADI YÜREĞİMDE
Sýcak yaðmurlar gözlerimde, akþam karanlýðý
Belki sesini duyar, anlatýrým hüznümü
Bilemediðim uzaklara diye
Yüreðim kaçak bir kuþ gibi çarparken.
Ben ki ; unutmuþtum kendimi ellerinde gözlerinde
Ben ki ; akþamýn o bittiði yerde
Belki, sevgi doluydu yaþamak
Ne bileyim iþte...
Akþama yaðmurlar düþüyordu sýmsýcak
Yüreðimdeki þiirleri okuyordum yürürken
Ve, bekliyordum þimdi þimdi...
Ama beklediðim serin yaðmurlar
Düþmedi gözlerime, yüzüme
Eflatun bir gece baþladý yüreðimde.
Kederliydi dilimdeki þarkýlar
Sen gelmedin diye bil / sen sevgili.
Yaðmura susamýþ toprak gibiyim
Sana açtým kollarýmý, koþ gel bana
Param parça oldu kalbim, özlemini özledim...
Kaderim bu deðiþmez diyordum, deðiþemez
Oysa,
Ben seninle doðdum, aþk geldiði zaman
Kim demiþ ki, su boðar, ateþ yakar !
Yalnýz ecel öldürür, kim demiþ
Ben sensizken yanarým ateþlerde
Nefessiz kalýrým yokluðunda boðulurum
Yaþamak ne ki ; ben zaten bir ölüyüm.
Aygün Deniz 11.07.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.