Lodos fırtınası.

öyle bir çalkantý öyle bir esinti var ruhumda.
çatýlar uçuran gemiler batýran lodos fýrtýnasý.
bir üfürük gibi kalýyor bu fýrtýnanýn yanýnda.
hýçkýrýklar acýyla düðümlenirken gýrtlaðýmda.

iki damla kristal parçasý, billur gibi göz yaþý,
ýslatarak yüzümü süzülürken yanaðýma.
iki düþman ordu toplarý tüfekleri atlarýyla.
davullar mýzýkalar trompetler çalarak.

savaþýyorlar kýyasýya kan gövdeyi götürüyor.
karýþmýþlar birbirlerine cehennem gibi her yer
her yerde ölüler peþpeþe devriliyor ölenler
kolsuz bacaksýz baþsýz yerde sahipsiz ölüler.

çiðnemiþ atlar bedenlerini tanýnmaz haldeler.
ölü bedenlerden oluk oluk akan kan.
boydan boya boyanmýþ kýpkýrmýzý meydan.
kafamýn içinde savaþýyorlar hiç durmadan.

kafamýn içi kazan.
kafamýn içi meydan.
ben deðilim bu adam.
bu adam benden geriye kalan.

bu ben miyim bu mudur bu günüm benim.
kimsem yok artýk terkedilmiþ bir harabeyim.
nereye gitti sevdiklerim nerde beni sevenler.
nereye kayboldular o güzeller güzeli sevgililer

ince belli, beyaz tenli, ay ýþýðý misali huriler.
ellerinden cennet þerbetleri içtiðim melekler.
yavaþça hissettirmeden sessizce çekip gittiler.
sonbaharým bitip, mevsimim dönerken kýþa.

kalmadý etrafýmda kalabalýk her yer tenha.
viran olmuþ bahçem vermiyor artýk gonca gül
çöle dönmüþ ötmüyor gönül baðýmda bülbül.
duyamýyor o güzel nameleri bu ihtiyar gönül.

topla pýlýný pýrtýný yavaþ yavaþ hazýrlan.
yolcu yolunda gerek zaman artýk o zaman.
bir varmýþ bir yokmuþ derken an ve an,
nasýl geçti þu ömür hiçbir þey anlamadan.



. . . ismail oral . . .
Sosyal Medyada Paylaşın: