UMUT VAR
Dünya pazarýný seyran eyledim.
Tezgahlarý gezdim,ahlak kalmamýþ.
Ar namus varmýdýr,dolaþtým durdum.
Gördüm ki ondan da eser kalmamýþ.
Aklýma gelmiþken bulayým dedim.
Eski bir dostumu sorayým dedim,
Adalet acaba nerede dedim.
Dediler ki yalnýzca adý kalmýþ.
Cýlýz bir ses duydum,bana seslendi.
Kim o diye arýyorken çarþý,pazarý,
Baktým ki, tezgahta gizlenmiþ biri,
Ben umut al beni,unutma dedi.
Bir güzel baþladý kendin övmeye,
Gönül razý deðil çekip gitmeye,
Oturup düþündüm kendi kendime.
Umutsuzluk sana zor olur dedi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.